Bus 41, het toneelstuk van LIgo en Het Bataljong was heel mooi en  verfrissend.
Wat een prestatie van onze cursisten en collega's. Met dank aan Het Bataljong natuurlijk.

Moe maar voldaan in mijn bedje gekropen na nog een shiftje drankkaarten verkopen met tussendoor wat interessante babbels na de voorstelling.
's Morgens toch al weer vroeg uit de veren voor mijn ochtendroutine. Ik kijk er intussen al naar uit. 
Op blote voetjes het terras op. Poes eten geven. Mijn klieren wakker maken. Koffie zetten.
Sinds enkele dagen omarm ik de boom. Embracing the tree is een oefening uit de Iron Shirt qi qong practice. 
Ik doe het om te beginnen maar 4 à 5 minuutjes. 
Daarna een 8-tal minuutjes diverse oefeningen en stretchings op de mat.
Gisteren gedaan dus. Dan nog een wasje ingestoken en wat boodschappen gedaan.

Op de fiets naar het station om de stampvolle trein naar Brugge te nemen.

Ik deed het zonder mondmasker en zag geen conducteur. 

Koffietje on the go genomen in het station.
Over de brug op zoek naar La Brugeoise. Een immens gelukzalig gevoel overvalt me. De zon, het water, de vrijdheid van deze mooi dag.

Na enkele keren vragen en wat gepruts op Google maps arriveer ik bij la Brugeoise. (Ik zat eerst aan de verkeerde kant van het water ;)
Mijn eerste bezoek is aan de toiletten, zoals altijd. Daarna de foodtruck. Ik heb al bijna 24 uren niets gegeten.

De frieten van gisteren bleven op mijn maag liggen. Het contact met mijn oudere dames (ex cursisten) aan de ander kant verlichtte mijn gemoed en mijn lijf.
Interessante gesprekken met standhouders oa met Mieke van Deerlijk. Zij maakte de ring die op de affiche staat. 

Heel mooi. Ze maakte hem voor haar mama. Sandra volgt les samen met Mieke. Ze volgen vervolmakingslessen want ze kunnen al heel wat. Al snel een en ander opgestoken van Sandra.  Ik heb al geleerd dat ik veel volharding zal nodig hebben om me in de kunst van het goud/zilversmeden te bekwamen...

Tot mijn verbazing ben ik erg onder de indruk van de zware motoren die in de zaal staan. Ik kan het niet laten om er enkele vast te leggen op mijn telefoon. 
Ik zie een rij keramieken beeldjes met valiezen tussen hen op de grond. Het tafereel doet me helemaal denken aan de voorstelling van gisteren. Vanavond snel even op mijn Facebook verhaal plaatsen voor collega's en cursisten.
MienKaba vertelde ook heel interessant over vis- en fruitleder.
Het idee opgevat op toch even een bezoekje te brengen aan 1 van de winkels van Nico Taeymans. Ik ga op weg langs het water en ga even op een bankje zitten.

Een man met een hondje komt voorbij. Het hondje besnuffelt me uitbundig en ik raak aan de praat met de man die langs zijn neus weg vraag of ik geloof in God.

Moeilijk vraagstuk weer. We komen tot de conclusie dat we eigenlijk een beetje in eenzelfde betere wereld geloven.
Hoe dit streven heet is voor mij minder van belang maar ik luister naar Glenn en we wisselen Whatsapp gegevens uit.
Het centrum van Brugge is superdruk. Het is er ook kermis. Ik vind de juwelenwinkel maar ga niet binnen.
't Is een mooie etalage met groene keien.
Ik keer terug en ga nog even in het park zitten. Geef mij bomen, bloemen en water en ik ben gelukkig en Brugge heeft veel water...

Op de weeral overvolle trein op de weg terug kies ik een plaats tegenover een jongeman met een hoed.
Hij draagt geen mondmasker. Na een tijdje vist hij een grote zakdoek uit zijn zak en bindt hem in een driehoek
voor zijn gezicht. Ik moet mijn glimlach verbergen. Hij ziet er zooo grappig uit...
Later komt een bende jonge kinderen van KSA Pius naast ons zitten. Ze maken een hels lawaai.

Ik raak weeral aan de praat. Fazdullah komt uit Afghanistan. Hij is 4 maanden in België en krijgt les van Berlinda in het opvangcentrum in Lombardsijde. Hij gaat naar zijn vriend in Ronse. De vriend heeft daar een carwash weet hij mij nog te vertellen. Ik raak ook aan de praat met de kinderen naast mij. Ik vraag of Fazdullah kinderen heeft. Hij zegt in perfect Nederlands. 'Ik heb GEEN kinderen' 'Ik ben NIET getrouwd' Ik ben direct trots op hem en prijs hem met zijn Nederlands.

Beroepsmisvorming en een beetje ego ?

Ook hij vraagt mijn Whatsapp gegevens. Wat straal ik uit vandaag ???
Ik was gisterenavond doodop. Heel veel stappen gedaan dan met de fiets naar huis en nog koken voor mijn zoon en mij.

Mijn dochter ging naar een verjaardagsfeest van een vriendin.
Vroeg in bed met mijn koptelefoon op mijn hoofd om naar de reboottrack van Jacqueline te luisteren. 
Niet zo goed om dit in bed te doen. Ik val naar het einde toe altijd in slaap maar dat schijnt geen probleem te zijn.

Vanmorgen al vroeg wakker met de 'urge' om dit te schrijven. Vooral voor mezelf maar ook voor jullie.

Ik herinner me plots Anne Leeuw. Ze woonde toen in Parijs en schreef een column voor Libelle.
Ik genoot altijd zo van haar stukjes als kind. Mijn grootmoeder kocht elke week de Libelle of hij kwam met de post.
Ik las over Farah Diba, de sjahbanoe van Iran en ik mocht de armbandjes en oriëntaalse hangers die bij het boekje hoorden allemaal hebben. Wat een fijn leven...